Maria Àngels Anglada, De vioolbouwer van Auschwitz

Daniel is vioolbouwer en niet zomaar een timmerman, zoals hij zelf eerst vertelde aan de kapo's van het beruchte uitroeiingskamp. Hij krijgt de opdracht een Stradivariusachtige viool te maken. Makkelijk is dat niet, maar de passie die Daniel voelt voor zijn werk houdt hem op de been wanneer de wereld rondom hem in een rottempo uiteen valt.

Met een recent bezoek aan Breendonk nog fris in het geheugen is 'De vioolbouwer van Auschwitz' een nieuwe onderdompeling in de onnoemelijke wreedheden van de Duitse overheerser tijdens WO II. De oerzakelijke fragmenten uit verslagen en correspondentie van SS'ers dragen bij aan de kille sfeer, terwijl de schaarse momenten van hoop bij Daniel het onnoemelijke leed van de gevangenen een beetje draaglijker moeten maken.

De kracht van dit boek zit dan ook vooral in hoe Daniel en zijn medegevangenen het kampleven ondergaan en de rol die muziek daarin kan spelen. Vanuit literair oogpunt is dit niet het beste boek dat ik ooit heb gelezen, maar de realistische beschrijving van het dagelijkse leven in Auschwitz maken het meer dan de moeite waard.