Stom genoeg heb ik John Green pas recent ontdekt. De Amerikaanse auteur schrijft namelijk het soort boeken dat ik dolgraag als zeventienjarige had gelezen, maar het goede aan Green is dat hij je ook raakt wanneer je geen puber meer bent.
'Een weeffout in onze sterren' is het vierde boek dat ik van hem lees, na 'Het grote misschien', '19x Katherine' en 'Paper Towns'. Een snelle surf leert me dat ik alleen nog 'Will Grayson, Will Grayson', zijn samenwerking met David Leviathan over heb... Om de een of andere reden las ik ze alle vier in Nederlandse vertaling, terwijl ik dat bij Engelstalige boeken meestal vermijd...
Net als de andere drie werken is 'Een weeffout in onze sterren' een stomp in de maag, van het goede soort.
Hazel is een medisch wonder, maar de uitzaaiingen zijn niet weg. Of ze in leven blijft hangt af van buisjes en medicatie. Op de leeftijd dat ze zelf haar weg wil zoeken, is ze meer dan ze leuk vindt afhankelijk van haar ouders.
Om haar mam te plezieren gaat ze naar een zelfhulpgroep, waar ze Augustus Waters leert kennen. Hij is dol op action games, zij op het boek 'Een vorstelijke beproeving'. Om Hazel te plezieren leest Augustus het ook en net als zij blijft hij met heel wat vragen zitten. Abrupter kan een boek namelijk niet eindigen: midden in een zin. Het hoofdpersonage sterft, dat veronderstelt Hazel, maar hoe loopt het af voor haar moeder en haar moeders nieuwe vriend?
Het zijn vragen waar het duo ook mee worstelt. Hoe moet mijn familie straks verder als ik er niet meer ben?
Het thema is filosofisch en hard en dat mag en moet. Green verstaat gelukkig de kunst om perfect te doseren. Bovendien hanteert hij een geniale vorm van galgenhumor op tienermaat. Zo krijgt elke stomp in de maag een zalfje en een massage.
Ligt het universum echt wakker van ons? Schudden wij het universum wakker? Heeft het leven zin? Een betekenis? Het zijn vragen die iedereen zich stelt. Het zijn vragen die Green elke keer opnieuw stelt. En elke keer opnieuw beantwoordt. Of ik dat erg vind? Niet echt. Of liever: echt niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten