vrijdag 28 december 2012

Elvis Peeters - 'Wij'

Waarom 'Wij'? Waarom lees je boek A en niet boek B? Soms is dat moeilijk te achterhalen, maar bij 'Wij' denk ik het min of meer te weten. 

Misschien begon het bij Koen Peeters, van wie ik enkele weken geleden een auteurslezing bijwoonde. Iemand zei dat ze hem niet kende, maar meer vertrouwd was met het werk van 'een andere Peeters'. De naam Elvis Peeters klonk me wel vertrouwd in de oren, maar hij deed me vooral denken aan die andere Elvis. Toen ik een boekenwinkel in de buurt binnenstapte en 'Wij' zag liggen, raakte ik geïnteresseerd. Zou het niet stilaan tijd worden dat ik die schrijvende landgenoot eens wat beter leerde kennen? Ik vond mijn exemplaar uiteindelijk in de bibliotheek. 'Mee jij', gebood ik. 

Enkele dagen later had ik het uit. Eerst was het op mijn nachtkastje blijven liggen en zag het ernaar uit dat ik het ongelezen zou moeten terugbezorgen als ik geen boete wou. Toen ineens, op een avond, het was al na twaalf uur, nam ik het bij me in bed. Een hoofdstukje om al wat te wennen, dacht ik. De aanloop nemen, dan kan ik morgen wat doorlezen. Wist ik veel!

'Wij' neemt geen aanloop. 'Wij' went niet. Dat werd al heel snel duidelijk. Even snel als de vaart die de jongeren uit het boek in hun leven proberen te leggen. Vier meisjes trekken hun slipje uit in de hoop de automobilisten die onder hen door rijden uit hun concentratie te halen. Een kettingbotsing, een auto over de kop, het is nog maar het begin van een reeks aangrijpende gebeurtenissen. 

Een vrolijk portret is het niet, zoveel is duidelijk. Wat de vier jongens en meisjes uithalen is vaak gewoon 'goor'. Toch is het ergste niet wat ze doen, maar waarom. Uit verveling, onverschillig, voor een steeds moeilijker te bereiken kick. Peeters schetst het beeld van pubers, tieners, mensen die alles saai gaan vinden, met vaak verwoestende gevolgen.

Is 'Wij' een mooi boek? Neen. Daarvoor gebeurt er te veel waar ik me ongemakkelijk bij voel. Laat dat net de bedoeling zijn. Vermoed ik. Dat je als lezer hoopt dat jij er wél nog onpasselijk bij wordt. Erdoor geraakt wordt. Meer verantwoordelijkheidsgevoel hebt. Want laat het duidelijk zijn, 'mooi' en 'boeiend' zijn lang niet altijd synoniemen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten