donderdag 14 mei 2015

Peter Terrin, Monte Carlo

Het tweede boek dat ik tussen de Gouden Boekenuilkandidaten door las stond al wekenlang op mijn verlanglijst. De prachtige foto op de voorkaft zal wel een rol gespeeld hebben, maar het thema ongetwijfeld nog veel meer. 

Het basisgegeven is simpel: een man gaat ten onder aan het gebrek aan erkenning voor zijn heldendaad, het redden van een diva. 

Eenvoudig geschreven en meeslepend, maar tegelijk ook nogal voorspelbaar: je verwacht niet dat Deedee ineens toch voor zijn deur zal staan om Jack Preston haar verontschuldigingen aan te bieden. 

Mooi? Ja, best wel. Een kandidaat-winnaar van een literaire prijs? Wat mij betreft niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten