Dit is waarschijnlijk de eerste keer dat ik geen auteurs vermeld in de titel van een bericht op deze blog. Hoe kan het ook anders? Aan Logicomix schreven en tekenden Apostolos Doxiadis, Christos Papadimitriou, Alecos Papadatos en Annie Di Donna. Met deze namen alleen al is mijn beschikbare titelruimte snel gevuld. Christos is waarschijnlijk de meest opvallende in het rijtje. Een doodgewone Griekse naam, laten we daarvan uitgaan, want deze graphic novel gaat absoluut niet over het Christendom. Integendeel, zou ik bijna zeggen.
'Logicomix' is de samensmelting van 'comic' en 'logica', want dat is exact wat het boek brengt: een 'verstripping' van de geschiedenis van de logica, of toch voor zover die verpersoonlijkt wordt door Bertrand Russell en zijn tijdgenoten. De tijden zijn boeiend genoeg: het verhaal situeert zich hoofdzakelijk tijdens die turbulente eerste helft van de twintigste eeuw. Russells filosofische zoektocht naar betrouwbare logische fundamenten voor de wiskunde moet dus vroeg of laat oog in oog komen te staan met de gruwelen van de beide wereldoorlogen.
Dat lijkt misschien allemaal wat zwaar op de hand, maar hoewel het boek geen schrik heeft om de ideeënclash volop uit te smeren, is er tegelijk alles aan gedaan om het stripverhaal 'leesbaar' te houden. Dat doen ze door te werken met meerdere verhaalniveaus. Je vertrekt van de auteurs die met elkaar overleggen over hoe ze hun boodschap willen brengen, maakt kennis met Bertrand 'Bertie' Russell die een lezing geeft aan de universiteit van Berkeley en daarin op zijn beurt zijn levensverhaal en zijn zoektocht naar logische principes vertelt.
Bovendien is er ook ruimte voor mysterie, romantiek en de dreiging van de waanzin, die voortdurend op de loer ligt. Op deze drie vlakken blijft de graphic novel wat braafjes, maar dat zorgt ervoor dat alle aandacht op het centrale thema gericht blijft: de filosofische vraagstukken, die aanvankelijk vooral een persoonlijke zaak voor Bertie zijn, daarna meer en meer lijken te verzanden in theoretisch gewauwel, maar in oorlogstijden venijnig relevant blijken.
Een boek dat de grijze massa roodgloeiend doet stomen, zonder constant het leestempo af te remmen: dat is geen geringe verdienste!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten