Roel is bewakingsagent en hondentrainer, maar dit keer wil hij geen hond, maar een verslaafde 'africhten'. Hij gaat daarin bijzonder ver: de man moet zelfs aan de ketting. Toch lijkt hij enige resultaten te behalen, al is het de vraag hoe blijvend die zijn.
'Strak plan' heeft me aangenaam verrast. Judy Westerveld schetst een geloofwaardig portret van twee mannen in een zeer onwaarschijnlijke situatie. Mooi daarbij is hoe ze het karakter van beide heren uitvouwt tot iets genuanceerds. Een andere verdienste is de radicale keuze voor het personele perspectief: als lezer weet je niets meer of minder dan Roel, met wie je je tegen wil en dank wat moet vereenzelvigen. Denken we niet allemaal zo over junkies, lijkt de schrijfster te willen suggereren.
De plot is wat bevreemdend. Aanvankelijk lijkt het erop dat Donny zich kan revancheren, maar dan blijkt alles gecompliceerder dan je het zou verwachten. Het einde, mag ik dat al meegeven, is bijzonder onverwacht...
'Strak plan', de titel is op meerdere manieren uit te leggen, las in het begin niet heel vlot, omdat het hoofdpersonage me mateloos irriteerde. Dat teweegbrengen is natuurlijk al een verdienste op zich. Halverwege wint het boek aan snelheid.
Ik denk niet dat ik meteen naar de winkel hol om Westervelds debuut in huis te halen, daarvoor wijkt ze te veel af van wat ik meestal lees, maar mocht ik het ooit in handen krijgen, dan hoop ik dat het even verrassend is als haar 'Strak plan'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten