Drie verhaaltjes over 'durven'. Bart Moeyaert voor beginnende lezers is even wennen. Niet dat ik de gebaldheid en de bedrieglijke eenvoud van zijn stijl nog niet gewoon was. Ze passen gewoon zo mooi bij de doelgroep dat je ervan opkijkt.
Verhaal één gaat over een meisje dat een brief vindt. Een liefdesbrief. Maar wat is dat, die Liefde? Nieuwsgierig wil ze de enveloppe openen. Mag dat zomaar? En wat als je dat toch doet?
Het tweede heeft een jongen in de hoofdrol, een jongen die het liefst in een zelfgegraven kuil zou wonen... totdat hij een andere jongen ontmoet die in de boom daarboven een nieuwe thuis heeft gevonden.
De minibundel eindigt met een pestkop en hoe je die op haar plaats kunt zetten. Al moet je ervoor op je hoofd staan.
Drie verrassende verhalen, mooi vormgegeven in de retrostijl van Rotraut Susanne Berner. Tien minuutjes leesplezier. Niet meer, maar zeker ook niet minder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten