Het ongewone van 'Sunset Park' is niet dat niets loopt zoals je het verwacht, zoals de flaptekst aankondigt. Het vreemde is dat zowat alle belangrijke gebeurtenissen in het boek terloops verteld worden, alsof het faits divers zijn in het grote verhaal van Het Leven. Meer aandacht wordt besteed aan wat ermee gedaan wordt, wat de gevolgen zijn, welke invulling mensen daarna aan hun leven geven.
Miles is zowat de spilfiguur in dit boek. Wanneer hij noodgedwongen op de loop moet en zo terugkeert naar het New York waar hij lange tijd woonde, krijgt hij de kans om af te rekenen met zijn verleden.
Een minstens even kleurrijke figuur is zijn jeugdvriend Bing Nathan, die een soort van 'ziekenhuis' voor ouderwetse spulletjes runt. In het kraakpand waar Bing en Miles wonen zoeken ook Ellen en Alice naar een nieuwe invulling van hun bestaan.
Door de vele perspectiefwissels krijg je een kortstondige, intense inkijk in het leven van de 'squatters' en Miles' ouders, maar je voelt ook de distantie die Miles zelf moet ervaren hebben. Nu eens ben je helemaal mee met het verhaal, dan is het alweer voorbij.
De antwoorden waarop je hoopt krijg je niet met dit boek, maar met de vragen kun je weer een eindje op weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten