Canardo's hoef je niet in volgorde te lezen. Elk album heeft dezelfde ingrediënten die in wisselende hoeveelheden worden gecombineerd met nieuwe of oude personages. Opgewarmde kost? Af en toe, maar de basiskwaliteit is hoog genoeg om daar niet wakker van te liggen.
Album 20 had ik nog gekocht, deze 19 en 21 ontleende ik voorlopig van de bib, in afwachting van een volgend bezoekje aan de stripwinkel.
Inspecteur Canardo is nog steeds zo cynisch en aangeschoten als altijd. In 'de asbestemming' krijgt hij de opdracht twee verwende kinderen van de pas overleden 'godfather' van de Belgische maffia te vergezellen op hun missie om hun vaders asse uit te strooien. De eenden krijgt het gezelschap van gouvernante Frida, die zich moet bekommeren om de opvoeding van het jonge duo. Dat blijkt geen overbodige luxe. Hun eerste reactie: "We zullen je wel even africhten, meid."
In 'Honingval' volgt Canardo Betty, een luxehoertje dat belast is met een missie: de cultuurminister van Belgamburg in diskrediet brengen. Ze stranden bij een verarmde adellijke familie en wat volgt is een treurige paringdans die alleen maar fataal kan aflopen.
'De asbestemming' was duidelijk de betere van de twee, met de vuilbekkende maffiose kinderen en 'juf Frida' in glansrollen, maar ook Godfried uit 'Honingval' heeft een weliswaar kleine, maar zalige plaats in het Canardo-universum: 'Ik drink altijd wijn bij mijn Nutella.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten