Portugal. Ik ben er nog nooit geweest, maar het land staat hoog op mijn verlanglijst. Striptekenaar Simon Muchat kwam er ook nog niet vaak, maar wanneer hij er zijn familie gaat bezoeken, wordt hij langzaam verliefd. Het is een gevoel dat hij bij Claire de laatste tijd niet vaak meer heeft. Hun relatie steekt in de diepvriezer en het lijkt alsof ook Simon zelf apatisch is geworden.
Hoewel heel het boek duidelijk over Simon gaat, krijgen in hoofdstuk twee en drie zijn vader Jean en grootvader Abel een belangrijke bijrol. Dat hoefde voor mij niet, maar ze zorgen ervoor dat Simon een nieuwe adem vindt.
De kaft straalt het al uit: 'Portugal' baadt in sfeer. Kleur en taal spelen een grote rol. Door het warme geel en rood waan je je al snel in het zuiden en zeker de avonden en nachten zijn zeer aantrekkelijk ingekleurd. Minpuntje hierbij is dat sommige bladzijden moeilijk te lezen zijn, omdat ze nogal donker ingevuld werden. Het Portugees is nadrukkelijk aanwezig, maar het is pas wanneer het hoofdpersonage zelf zijn eerste pogingen doet de taal te leren, dat je je er als lezer op gaat letten. Dan valt de verwantschap met het Frans en vooral het Spaans op, begin je woorden te herkennen en kun je, net als Muchat, uit de conversaties de essentie opmaken.
'Portugal' telt heel wat prachtige bladzijden. Het zijn die pagina's waarin de kleuren je verleiden, of waar de conversaties helemaal juist zitten. Jammer genoeg moet je tussendoor heel wat minder bijblijvends doorploegen. Simons vele familieleden hield ik amper uit elkaar, de gezichten niet en de namen nog minder. Op nogal wat pagina's gebeurde weinig tot niets. Dat hoeft niet noodzakelijk een bezwaar te zijn, maar wanneer het te lang duurt, begint het toch te vervelen. Even heb ik het boek zelfs opzij gelegd, met de bedoeling het op te geven...
Een echte tegenvaller is 'Portugal' uiteindelijk niet geworden. Daarvoor zitten er te veel prachtige pagina's en plaatjes tussen. Misschien moet ik het boek nog eens opnieuw lezen, wat geconcentreerder misschien. Tot dan onthou ik vooral de zuiderse sfeer die de Portugezen, het Portugees en Pedrosa's Mediterrane kleuren bij me hebben achtergelaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten