Wat als ik nu eens een roman in het Duits zou proberen? Dat had ik twee jaar geleden ook gedaan. Toen had ik me een fantasyroman voor jongeren gekocht, iets met heksen. Grappig maar nogal puberaal en moeilijker dan je zou verwachten. Nu wou ik iets realistischer. Een thriller misschien. In een winkeltje dat in België Wibra of Zeeman of iets dergelijks zou heten zag ik hem liggen: 'Der Fall Collini'. Spontaan moest ik denken aan de tv-avonden vroeger bij ons thuis. Daar had Derrick bij gezeten, maar ook 'Ein Fall für zwei'. Om de een of andere reden was die laatste naam in mijn geheugen blijven hangen. 'De zaak Collini', zo zou je het dus moeten vertalen.
De rest was nattevingerwerk. Inschatting. De cover sprak aan: sober, stijlvol. Het aantal pagina's viel mee: net geen tweehonderd. Op de achterflap één vraag: wat drijft een onberispelijk iemand ertoe een moord te plegen? (Ik vertaal even wat vrijer...)
Fabrizio Collini gaat een hotel binnen waar Hans Meyer hem een interview zou toestaan. Enkele minuten later heeft de eerste de tweede vermoord. Hij doet geen enkele moeite zijn daad te verbergen, hij vlucht niet, neemt de volle verantwoordelijkheid op. Alles lijkt zonneklaar. Alleen: wat is zijn motief?
De jonge advocaat Leinen moet diep graven om zijn cliënt te verdedigen. Niet alleen omdat de zaak op voorhand al verloren lijkt, maar vooral omdat het slachtoffer de grootvader is van zijn overleden jeugdvriend...
Of dat meeviel in het Duits? Absoluut. Natuurlijk begreep ik niet elk afzonderlijk woord, laat staan alle exacte juridische termen, maar het boek is zo helder geschreven dat het verhaal prima te volgen is. Alle informatie wordt netjes gedoseerd, de spanning keurig opgebouwd. Ook al is het einde in grote lijnen te verwachten, dit boek is schitterend geschreven en ik heb er geen second spijt van gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten