"Wild wonders" is in de eerste plaats een kijkboek. De muskusossen op de voorkaft zijn geen toevalstreffer; het hele boek staat vol prachtplaatjes: van slapende potvissen over mysterieuze steppengebieden tot een vos die nonchalant tegen een auto aan leunt in het hartje van Londen... Het boek laat zien dat Europa nog altijd vol prachtige wilde natuur zit, vaak op plaatsen waar je het niet zou verwachten.
Het fotoboek is opgebouwd rond de woorden 'ontroering', 'ongezien', 'onverwacht', 'onvergetelijk', 'onvervangbaar' en 'onbekend' en biedt, zoals je kon verwachten, een gevoelsgeladen oproep tot natuurbehoud. Niet op een ouderwets-romantische manier, maar met kennis van zaken en rekening houdend met alle partijen, inclusief de lokale (vaak agrarische) bevolking, de toeristen en de politiek.
Fotografen zijn lang niet altijd de meeste getalenteerde auteurs en af en toe trok ik mijn wenkbrauwen wat op bij een al te enthousiaste, melige beschrijving. Meestal echter kon ik de auteurs alleen gelijk geven: oog in oog staan met de wilde natuur is een hele ervaring...
Uit de bijschriften onthou ik vooral dat heel wat soorten ondermeer door 'rewilding' (de term wordt tot drie keer toe opnieuw uitgelegd) aan een heropmars bezig zijn. Dat is een ander mooi aspect aan het boek: de bestaande problemen worden weliswaar niet onder de mat geveegd, maar men brengt een positief verhaal en wijst op wat er allemaal kan gerealiseerd worden, vaak met een minimale inspanning.
Foto's uit het boek kan en mag ik natuurlijk niet gebruiken, dus moet ik me beperken tot mijn eigen pogingen in Paira Daiza. Dat is niet de meest 'wilde' omgeving, maar voor een aantal soorten wel: reigers, ooievaars en vleermuizen mogen gratis binnen en buiten vliegen.
Hanna was in de wolken met de "Wild wonders" en ik kan ze alleen maar gelijk geven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten