Eerlijk gezegd dacht ik dat de fantasyreeks over Ythaq compleet was met het verschijnen van deel 9. Niet dus: prijkt er een volledig nieuw album in de rekken, wordt er meteen ook een volgend aangekondigd op de laatste bladzijde...
Het mag. Ythaq is pure ontspanning. Het bevat hopen clichés en stereotypen (alleen al die kaft: drie jonge, sexy mensen in een vijandige wereld), maar dat beseffen Arleston en Floch natuurlijk ook wel en ze spelen dat graag uit.
Het verhaal dan: Narvath en Graniet ontdekten een parallelle wereld en zijn zowat de enigen die (letterlijk) de sleutel hebben om erheen te gaan. De politici van hun eigen planeet willen de boel koloniseren, maar dat ziet het duo uiteraard niet zitten. Voor ze het weten zitten ze tot over hun nek in de problemen, zeker wanneer er bovendien een politiek spelletje met hen wordt gespeeld.
De koppen rollen vrolijk over de bladzijden en de helden weten de tegenstand met hun superkrachten op afstand te houden. Het klinkt allemaal een beetje puberaal, maar de auteurs slagen er telkens weer in (door het hoge tempo, door leuke nevenfiguren, door een onverwachte twist) om het verhaal boeiend te houden en weer naar een volgend deel te doen uitkijken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten