Niets dan lof voor 'Hannibal' van Michael De Cock. De beruchte legeraanvoerder die met zijn olifanten en zijn troepen de Alpen overstak krijgt in dit boek een eigen stem.
'Hannibal' is het verhaal van ontelbaar bloedvergieten en onnoemelijke wreedheden, van zinloze oorlogen en de nietigheid van alles, maar het is ook een filosofisch boek waarin het toeval een grote rol speelt én het brengt een belangrijk moment in onze geschiedenis op een indrukwekkende manier tot leven.
De ruim tweehonderd bladzijden heb ik bijna zonder onderbreken omgeslagen. Vreemd, want ik ben niet zo'n fan van oorlogen of van historische verhalen. De afloop kende ik ook al in grote lijnen. Het is de vertelstijl van de auteur die me de Alpen, de Appenijnen en de Italiaanse vlakten over trok, een stijl die herinneringen oproept aan de Latijnse teksten die ik eeuwen geleden bestudeerd heb.
'Hannibal' is genomineerd voor de KJV. De andere boeken heb ik nog te lezen, maar wat mij betreft mag Michael De Cock de prijs winnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten