Waarom 'Mijn bijzonder rare week met Tess'? Omdat ik, net als Samuel en Tess, hou van raar? (Of moet ik hield zeggen? Is mijn raar een dode kanarie?) Omdat mijn vorige Anna Woltz een aangename kennismaking was? Omdat mijn twee oudste dochters het boek ook aan het lezen zijn, want het is genomineerd voor de KJV. Terecht? Amai nog niet! Om al die redenen dus, ben ik aan 'die rare week' begonnen.
Alles klopt. Welk alles? Wat alles? Alles! De ingenieuze plot, met al zijn details, de spaarzame beelden: een handvol beschrijvingen, een nachtmerrie of twee, drie. De fascinerende denkwereld van tienjarigen. Het tempo. Het einde. Hoe doe je dat? Alles klopt. Of het moest die lange titel zijn.
Samuel is de clevere jongen in het boek, maar daar is hij niet zo gelukkig mee. Liefst nog zou hij ruilen met zijn minder snuggere broer Jorre, die hem 'professor' noemt, ook al is die de laatste tijd niet meer zo te genieten, want aan het puberen. Tess is een vreemde tante, maar ze is ondernemend en sleurt Samuel voor hij het goed en wel beseft het hele eiland Texel rond. Of hoe de jongen ondanks een slechte start de meest waanzinnige week van zijn leven beleefde. In de bijrollen: een levenloze kanarie, een hartige picknickmand, een gevaarlijke kuil met bloesems en een gratis week vakantie.
Kinderen baas in de KJV, maar als 'Mijn bijzonder rare week met Tess' niet in de topdrie eindigt dit jaar, dan is er toch iets grondig mis... of zijn de andere boeken nog ijzersterker. Neen, dan is er iets grondig mis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten