Lumikki is op citytrip in Praag en wordt er aangeklampt door Lenka, die beweert haar zus te zijn. Al snel wordt de grond te heet onder de voeten van beide meisjes.
In dit tweede deel in de driekleurige reeks rood-wit-zwart begint Lumikki te graven in de geheimen van haar familie, maar wordt ze vooral geconfronteerd met de macht van sektes en media. Allemaal interessante gegevens op zich, maar de combinatie werkt op de een of andere manier niet. De achtervolgingen zijn heel gelijkaardig aan die in boek één, de citaten komen wat geforceerd over, de perspectiefwissels zijn niet zo interessant...
Is het nieuwe eraf? Lag de druk om een vervolg op de tafel te hebben te hoog? 'Wit als sneeuw' viel in elk geval tegen. Toegegeven, het onderwerp sektes ligt me minder, maar het boek mist duidelijk wat diepgang, bijvoorbeeld in de personages. Lenka blijft tweedimensionaal, net zoals de journalisten die Lumikki ontmoet. Bovendien worden haar ontsnappingskunsten hoe langer hoe ongeloofwaardiger en blijken haar opmerkingsgave en speurzin beter dan die van Sherlock Holmes, CSI en Rik Ringers samen en neen, dat is niet bedoeld als compliment.
Niets dan kommer en kwel? Ach neen, ik heb het boek in een wip en een zucht uitgelezen en mijn tenen hoefden zich niet al te vaak te krullen. Simukka kan best vlot schrijven, maar net omdat je dat weet, verwacht je veel meer. Op naar deel drie, dus: 'Zwart als ebbenhout', en hopen dat het deze tegenvaller weet goed te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten